පනිසියගම නා උයන ආරණ්‍ය සේනාසනයේ භාවනා යෝගීව වාසය කල භික්ෂූන් වහන්සේලා රැගත් විදුලියෙන් ක්‍රියාත්මක කරන ඩක්කුවක් කඩා වැටීමෙන් භික්ෂූන් වහන්සේලා 7 නමක් අපවත් වුණා.
එම අනතුරින් තවත් භික්ෂූන් වහන්සේලා හය නමක් තුවාල ලබා සිටියා.
ඉන් කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහලේ ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටි පන්නිපිටියේ ඉන්දෝහාස හිමියන් ඊයේ (28) අලුයම අපවත් වුණා.
මේ උන්වහන්සේ වෙනුවෙන් මිතුරෙකු තැබූ ෆේස්බුක් සටහනක්
- Charith Moragoda
උඹට නිවන දුර නෑ…….!!
“මචං චරියා … මම රිසයින් වෙනවා…”
මීට අවුරුදු හයකට කලින් උඹ මගේ සීට් එකට ඇවිත් කිව්වම මම පුදුම වුනා…
වෙනදා ඉසුරු මගේ ලඟට එන්නෙ ටීශර්ට් එකක් කලිසමක් මැච් කරන්න පාට අහන්න.. එක්කො අළුතින් ආපු ෆිල්ම් එකක් ගැන කතා කරන්න.. එක්කො පොතක් ඉල්ලගන්න හෝ දෙන්න.. ඉතින් පුදුම නොවී කොහොමද?
“පිස්සුද යකෝ ?.. යස අගේට අවුරුදු පහක් විතර වැඩ කරලා සෙට්ල් වෙලා හොඳ සැලරි එකක් අරන් , වාහනෙත් අරන් ගේත් හැදුවට පස්සෙ මොන මගුලක්ද මේ…?”
මම පුදුම වුනා…
“නෑ මචං.. මගේ අරමුණ උඹලාගෙ වගේ සරල එකක් නෙමේ..”
“ඒ කිව්වෙ.. උඹ රට යන්නද?”
“නෑ….මම මහණ වෙනවා…!”
රිසයින් වෙනවා කිව්වාටත් වඩා ශොක් එකක් ඒ වෙලාවෙ මට දැනුනෙ..
ඒත් ඉසුරු අපිත් එක්ක එකට වැඩ කළ කාලෙ පුරාවටම එයා හරි අමුතු මිනිහෙක් කියලා මට තේරුනා.. එදා ඒක තහවුරු වුනා..
ඉස්සර අපි හැම මාසෙම අන්තිම සිකුරාදා සෙට් වෙනවා බොන්න.. ඉසුරුත් ඒ හැම පාටියකටම එනවා.. සිංදු කියනවා, නටනවා, ඒත් කවදාවත් බොන්නෙ නෑ.. හැබැයි බොන උන්ට බනින්නෙත් නෑ.. බයිට් අහුරක් කකා බොන උන් දිහා පැත්තකට වෙලා හිනා වෙවී බලන් ඉන්නවා අද වගේ මතකයි..
හැමදාම අපි හවස හත අට වෙනකල් වැඩ.. සොෆ්ට්වෙයාර් ෆීල්ඩ් එක කියන්නෙ අටට ඇවිත් පහට ඕෆ් වෙන රස්සාවක් නෙමේ.. ඒ දවස් වලට රෑ අපි වැඩ කරන ගමන් වාද විවාද.. ඒ එක විවාදෙක හරි දේශපාලනය හෝ ආගම ගැන ගෑවෙනවා නම් ඉසුරු තමයි ඒ වාදෙ මූලිකයා වෙන්නෙ…
මිනිහාගෙ කතා අහන් ඉන්න හරි ආසයි.. බොහොම තාර්කිකයි, ඉතා පැහැදිලියි, ඒ වගේම අපි ඊට විරුද්ධ නම් බොහොම සාවධානව අපේ කතාවත් අහන් ඉන්නවා… කේන්ති ගන්නෙ නැති ම තරම්.. අපේ තර්ක බිඳින්න පුළුවන් නම් බිඳිනවා නැත්නම් තමන්ගෙ කතාවෙ වරද පිළිගන්නවා..
ලංකාවෙ අංක එකේ පෞද්ගලික ආයතනයක පරිඝණක ඉංජිනේරු රස්සාවකින් අස්වෙලා, ගේ දොර ඉඩකඩම් සේරම සහෝදරයන්ට ලියල දීලා, අළුතෙන්ම ගත්තු වාහනෙත් දීලා, පොඩි වයසෙන්ම ඉසුරු මහණ වෙන්න ගියෙ නිකම්ම නෙමේ.. එයාට ලොකු අරමුණක් තිබ්බා, එහෙම නොවෙන්න ලස්සන ගිහි ජීවිතයක් දාලා එයාට යන්න තරම් සාධාරණ හේතුවක් තිබ්බෙ ම නෑ..
එයා ඒ ගමන ගියෙ නිවන හොයන්…
මහණ වෙන්නන් වාලෙ මහණ නොවී, නිරවුල් අරමුණක් ඇතිව නිවන හොයන් චීවරේට ගිය “අපේ හාමුදුරුවො” අද උදේ අපවත් වෙලා..
පහුගියදා ඩක්කුව කඩන් වැටිලා උන්නාන්සෙ රෝහලේ දැඩි සත්කාරෙ ඉන්නවා කියලා ආරංචි වුන වෙලාවෙ ආපු කම්පණය අද ආපු මේ ප්‍රවෘතියත් එක්ක දෙගුණ තෙගුණ වුනා..
මේ අමුණලා තියෙන පින්තූරෙ අපි දෙන්නා ට්‍රිප් එකක් ගිය වෙලාවක එකම බෝට්ටුවෙ එක ලඟ ඉන්නවා.. එදා එක බෝට්ටුවෙ ගිය අපි දෙන්නාගෙන් ඔයා අද දැන් එගොඩට ලංවෙලා ඇති.. ඒත් අපි තාම ඒ බෝට්ටුවෙ ඉවුරක් හොය හොයා යනවා..
ඔයාට නිවන දුර නෑ “අපේ හාමුදුරුවනේ…!”
